سيد علي محمد شيرازي (ملقب به باب)

مشخصات كتاب

مؤلف: مصطفي حسيني طباطبائي

دانشنامه جهان اسلام

برگرفته از:

سيد علي محمد شيرازي (ملقب به باب)

از مدعيان بابيت امام دوازدهم شيعيان كه بعدها مدعي مهدويت و نبوت شد در 1235 در شيراز به دنيا آمد. در كودكي به مكتب شيخ عابد رفت و در آنجا خواندن و نوشتن و سياه مشق آموخت. شيخ عابد، از شاگردان شيخ احمد احسائي و سيد كاظم رشتي بود (اشراق خاوري، ص 63 - 64) و از همان دوران، سيد علي محمد را با نام رؤساي شيخيه (احسائي و رشتي) آشنا كرد، به طوري كه چون سيد علي محمد در نوزده سالگي به كربلا رفت، در درس سيد كاظم رشتي حاضر شد (فاضل مازندراني، ظهورالحق، ج 3، ص 97). در مدتي كه نزد سيد كاظم رشتي شاگردي مي كرد، با مسائل عرفاني و تفسير و تأويل آيات و احاديث و مسائل فقهي به روش شيخيه آشنا شد و از آراي شيخ احمد احسائي آگاهي يافت (همو، اسرار الآثار خصوصي، ج 1 ص 192 - 193). به علاوه به هنگام اقامت در كربلا از درس ملاصادق خراساني كه او نيز مذهب شيخي داشت، بهره گرفت و چندي نزد وي بعضي از كتب ادبي متداول آن ايام را خواند (همو، اسرار الآثار،ج 4، ص 370). در 1257 به شيراز برگشت و به وقت فرصت، مطالعه كتب ديني را فراموش نمي كرد و به گفته خودش (همو، ظهورالحق، ج 3، ص 479): و لقد طالعت سنابرق جعفر العلوي و شاهدت بواطن آياتها «همانا كتاب سنابرق، اثر سيد جعفر علوي (مشهور به كشفي) را خواندم و باطن آياتش را مشاهده كردم» علي محمد گذشته از دلبستگي به انديشه هاي شيخي و باطني،